--> Doorgaan naar hoofdcontent

Meinweg en Roermond

Het laagste gedeelte van de Grens-Boschbeek is bij lage waterstand in de zomer van 2018 goed te belopen.
Dus ik ga verder langs de beek en pik de stenen weer op bij 405, in eerste instantie listig verborgen onder koningsvarens.

De bodem van het beekdal staat vrijwel geheel droog, er is weinig slib en de bodem van de beekloop zelf is hard zand. Dus van wegzakken is geen sprake.

Paal 405B staat aan een paadje dat hier de Boschbeek oversteekt.

Het originele in de basalt ingebeitelde nummer is mooi handwerk. De blauwe krijtresten zijn van een half jaar geleden.







Sommige van deze paaltjes staat erg goed zichtbaar, omdat het beekdal veel bezocht is door wilde zwijnen. Overal zijn sporen te zien en deze paal bijvoorbeeld is als schuurpaal in gebruik.

Alles om de paal 405H heen is omgewoeld.




Punt 405L is een palen paar, op de voorgrond zien we de Nederlandse paal. Helemaal rechts de Duitse en midden achter is de 406 al in zicht.

Dit is de Duitse paal 405L, op de vorige foto al zichtbaar.

Paal 406 is de laatste paal aan de Boschbeek.





Enige jaren geleden is 407A teruggeplaatst: het plaatje is nog als nieuw.




 Vanaf hier een mooi fietspad langs de grens.

Op de achtergrond het Duitse natuurgebied Lüsekamp und Boschbeek.



Paal 409 heeft een stalen gordel om hem voor inzakken te behoeden.

De palen staan opgesteld in een grenswalletje. Dat zal nog vele kilometers zo zijn.







Op de achtergrond een monument dat door de bewoners van de gemeente Niederkrüchten is opgericht voor 14 Roermonders die hier in 1944 door de Nazi's gefusilleerd zijn. "Den Toten zur Ehre, den Lebenden zur Mahnung" is het opschrift.




De laatste paal (ziet er nog brandnieuw uit) voor de snelweg N280/A52 bij Maalbroek.












Nu komen twee recent vernieuwde palen: 411B en 412. Opmerkelijk dat één paal is vervangen door twee palen. Alleen de Duitse paal heeft een nummerplaatje meegekregen.








Bij paal 414 buigt de grens nog verder naar het oosten, en blijft mooi langs de bosrand lopen. Voortdurend met schrikdraad afgezet, wellicht om de wilde zwijnen tegen te houden.











Bij paal 417 gaat de grens met een rechte hoek weer naar het noorden.

Op de achtergrond de in de lucht stekende wortelstelsels van twee omgewaaide bomen.
Paal 418 staat aan de zuid-oever van de Swalm. Waar over de rivier op de grens ook een schrikdraad is gespannen. Zeker om zwemmende zwijnen af te schrikken.


















Pad gaat hier steil omlaag, moeilijk fietsen, je bent zo de 424A voorbij.

Vanaf hier loopt de grens langs de Prinsendijk. De weg stamt uit de 2de eeuw en ligt op het tracé van een Romeinse heirbaan. De weg was toen een belangrijke verbinding van Heerlen en Aken met Xanten.

De weg vormde sinds de 13de eeuw de grens tussen de hertogdommen Gelre en Gulik en heette lange tijd de Hertog Karelsweg. Gelre ging vanaf 1543 deel uitmaken van de Nederlanden en vervolgens van de Republiek, terwijl Gulik bij het Duitse Rijk bleef horen en later onderdeel werd van Pruisen. Iets verderop staat nog een grenssteen uit die tijd.



Hier loopt ook het Pieterpad, dat aansluit op de pelgrimsroute naar Santiago. Hier en daar zijn de bekende schelpen te zien op bordjes langs de weg.





In de verte Pieterpad wandelaars. Op de volgende pagina gaat het verder met de Prinsendijk.