--> Doorgaan naar hoofdcontent

Reuver en Kaldenkirchen

Vanaf paal 426 staan er langs de Prinsendijk palen aan beide zijden van de weg.
Zoals gebruikelijk, komt eerst de foto van de Nederlandse paal en dan de Duitse.

Het is nu een rechte weg tot paal 429.

De Nederlandse editie van paal 426B is verdwenen.

De palen staan hier met 210m of 280 m tussenruimte. Dat constateerde ik met de km-teller van de fiets.











Op de Prinsendijk kom je veel wandelaars en fietsers tegen die het Pieterpad lopen of fietsen.





















Langs de weg zijn verschillende kleine bunkers te zien, zogeheten tobruks. Deze bunkertjes zijn aangelegd in 1944 en maakten deel uit van de Maas-Ruhr-linie, een onderdeel van de Westwall, de laatste verdedigingslinie van terugtrekkend Nazi-Duitsland. 












Bij paal 428 nog een bunkertje. Ze hebben nooit dienst gedaan en ondertussen gemeentelijk monument.







De laatste dubbele paal aan de Duitse kant.

Op de rode tegel links van de grenspaal 429 zit een koperen plaatje met de namen van de kunstenaars Fenna Swart en Joseph Scorselo. In 2000 hebben zij de hele grenslijn van Nederland belopen: de `Holland Border Walk 2000'. Een tocht van ruim 2000 km: van Scheveningen naar Zeeland, langs Belgie, langs Duitsland naar de Waddeneilanden en langs de kust weer terug naar Scheveningen.




De steen hier bij paal 430 is een oude grenssteen van Gulick (Jülich) en Gelder. Er zijn nog meer palen van deze grens, zie mijn pagina Grenspalen van Gulick en Gelder.
De steen wordt de Grijze Steen genoemd. Bij paal 429 stond de Witte Steen,

 Deze paal is enige tijd weg geweest, maar vanaf 2018 weer terug.



















Onderaan de helling.
De paal 432A staat boven aan de helling.Op onderstaande foto is de vorige paal nog zichtbaar naast de boomstam in het midden.

De grens loopt hier over de oude Maasoever, een hoogte die doorsneden wordt door even oude stroomgeulen. De grenspalen zijn bijna allemaal aan de rand van een dal geplaatst, boven aan de helling.











Paal 423H staat op een kruispunt van paden. In de buurt zijn nog twee kadasterpaaltjes te vinden.

Even zoeken tussen de varens, de 423J staat overigens op de dalbodem.

En hier, bij 432K hebben we het geaccidenteerde terrein verlaten en blijven we "hoog".

Vanaf nu tot voorbij Venlo, is er vrijwel steeds een fietsbaar pad in de buurt of zelfs op de grens.












Tussen deze en vorige paal is de voormalige(?) pleisterplaats Café Maalbekerhöhe. Komt regelmatig voor in verslagen van Pieterpad lopers, die hier enkele kilometers de grens volgen.











Op de achtergrond mijn fiets, met als framebuis vermomd, de stok die zo nu en dan goede diensten bewijst bij het platslaan van koningsvarens en braamstruiken. En het naar beneden houden van schrik- en prikkeldraad.



Paal 442 (de voet) zit verborgen in de rand van het pad.
Als laatste de paal 443 op deze pagina, om de volgende pagina met het mooie nummer 444 te kunnen beginnen.