Ik vervolg mijn tocht in het dorpje Lemiers, waar de grens afwijkt van de Selzerbeek, dus er zijn weer grenspalen nodig.
Van de 198 zijn er twee exemplaren.
Grenssteen 200 is in de zomer van 2018 gerepareerd: de kop is op de voet gelijmd.
De paal aan de Duitse kant is sterk aan erosie onderhevig.
Op de heuvel ligt de abdij St. Benedictusberg. Hij werd in 1897 gesticht en overwegend bevolkt door Duitse monniken. In Sint-Benedictusberg wordt de liturgie vrijwel volledig in het Latijn gevierd, met gregoriaanse muziek.
Dit huis aan de Duitse kant wordt goed bewaakt door twee vreselijk blaffende honden. Blij dat ik niet aan de andere kant van het gaas moest zijn. Tot 2011 was hier een nertsenfokkerij gevestigd. Vandaar de extreme zucht naar privacy.
Van deze paal heb ik het plaatje niet kunnen fotograferen: het zat te diep en achter stenen. De windmolens op de achtergrond waren volop in bedrijf, ze maakten behoorlijk wat geluid overigens.
Ook 208D zit verzonken, maar hier kon ik wel bij het plaatje komen.
Door de storm van 18 januari 2018 is er een boom op het spoor gevallen.
Dit is een ongenummerde paal: op sommige stukken van de grens zijn er tussen de tussenpalen nog extra stenen geplaatst. Ik fotografeer die niet standaard. Erg veel zijn er onvindbaar. Dit is een relatief nieuwe paal, met een plaatskruis op de kop.
Van de 198 zijn er twee exemplaren.
Dit is de paal aan de Duitse kant. Vlak naast de bus naar Aken.
En dit is de Nederlandse paal. Even gevraagd op nummer 223 of ik in de tuin mocht om de paal de fotograferen, want de beek stond iets te hoog om er doorheen te kunnen lopen met behoud van droge sokken.
Op de achtergrond het kerkje van Lemiers, waartegen de derde adelaarssteen van Aachen is opgesteld.
Op de heuvel ligt de abdij St. Benedictusberg. Hij werd in 1897 gesticht en overwegend bevolkt door Duitse monniken. In Sint-Benedictusberg wordt de liturgie vrijwel volledig in het Latijn gevierd, met gregoriaanse muziek.
Achter de 201 zie je de vierde adelaarssteen. Het gehucht heet Mamelis.
Vanaf 201 moest ik ploeteren met mijn fiets aan de hand om de heuvel op te komen over een smal, diepliggend, modderig pad, dat halverwege door een omgewaaide boom vrijwel helemaal geblokkeerd was. Maar uiteindelijk toch bovengekomen. Daar werd ik beloond door het 201A palen duo: hier de paal aan de Nederlandse kant. De grens is dus in het midden van het pad.
Dit huis aan de Duitse kant wordt goed bewaakt door twee vreselijk blaffende honden. Blij dat ik niet aan de andere kant van het gaas moest zijn. Tot 2011 was hier een nertsenfokkerij gevestigd. Vandaar de extreme zucht naar privacy.
Pinnen die op de grenspaal aan de Duitse kant zijn gemonteerd, moeten voorkomen dat je erop klimt en over de schutting kan kijken.
En veel prikkeldraad, voor het geval dat.
Steen 205A zit inmiddels 15 cm onder het maaiveld. Bij het begraven van de paal heb ik er een tegel langs gezet, die nu boven de grond steekt. Wellicht helpt dat mijn opvolger die de paal ook wil vinden.
Deze paal zag ik in eerste instantie over het hoofd: erg overwoekerd met braamstruiken. Dat belooft wat voor de komende jaren.
Van deze paal heb ik het plaatje niet kunnen fotograferen: het zat te diep en achter stenen. De windmolens op de achtergrond waren volop in bedrijf, ze maakten behoorlijk wat geluid overigens.
Ook 208D zit verzonken, maar hier kon ik wel bij het plaatje komen.
Op de achtergrond zien we het dorp Bocholtz.
Hier bereik ik de oude internationale spoorlijn van Aken naar Maastricht, die werd geopend in 1853 en tot 1995 is gebruikt. Tegenwoordig in gebruik bij de ZLSM, (Zuid-Limburgse Stoomtrein Maatschappij) die zich inzet ten behoeve van het behoud van Limburgs cultureel spoorwegerfgoed.
Door de storm van 18 januari 2018 is er een boom op het spoor gevallen.
Ook voor paal 209 moet het schopje nog even te voorschijn komen.
De paal 209F in de middenberm van de snelweg A76/A4 heb ik niet gezien. Wellicht verwijderd of te platliggend om vanaf het douanekantoor nog te kunnen zien. De snelweg oversteken te voet is niet alleen verboden, maar ook levensgevaarlijk.
De paal 209 G is enige tijd geleden rechtop gezet. Echter, met het plaatje de verkeerde kant op. Alle palen staan namelijk met het plaatje gericht naar de paal met het lagere nummer. Deze staat 180 graden gedraaid.
Dit is een ongenummerde paal: op sommige stukken van de grens zijn er tussen de tussenpalen nog extra stenen geplaatst. Ik fotografeer die niet standaard. Erg veel zijn er onvindbaar. Dit is een relatief nieuwe paal, met een plaatskruis op de kop.
Dit paaltje is omvergereden,
het nummerplaatje zit aan de kant die in de grond is gedrukt.
