Nadat de grens even de Brabanter Straße heeft gevolgd,
knikt de grens met en rechte hoek weer naar het noorden, bij paal 336.
336A staat aan de overkant van de straat, maar dan valt er een gaatje, want 337 en 337A zijn weg.
Dus meteen naar 337B.
Op de kaart staat ook een 337D, op enige meters afstand van de 337C, op de onderstaande foto net in het tarweveld. Deze paal is weg.
De 338A staat midden tussen de aspergebedden, die ze aan het droogpompen waren. Op de plaats waar de paal moet staan heb ik echter niets gevonden. De paal (waarschijnlijk een ijzeren buis) zit dus onder de aarde. 338B staat aan de rand van bovengenoemd veld, dat erg zwaar te belopen viel.
De paal staat los en is van het veld weggehaald, waar hij eigenlijk zou moeten staan. Eigenlijk is het nu gewoon een paal, geen grenspaal.
Twee nummers 340 aan wat ooit een vrij brede weg is geweest, maar nu aan de Nederlandse kant voor 2/3 tot landbouwgrond is omgewerkt.
Dus 340A, de Nederlandse paal, staat midden in het veld. De Duitse 340A bijna in het midden van het pad. Op de onderste foto staan ze beiden.
De Duitse 340B zit meer aan de kant van het graspad. De Nederlandse is weg.
De 340C ligt los. Het is dus niet te zeggen of het een Nederlandse paal of Duitse paal is geweest.
Wel staat er enige meters naar het noorden dit steentje aan de Nederlandse zijde. Een kadaster steen, of toch de 340C nl?
De Nederlandse paal van de foto hieronder is maar een los kopje. De voet van de paal is er nog, maar die was verborgen onder de hoop aarde.
Vanaf 341, als we de Breukelderveestraat/Dorfstraße zijn overgestoken staan de palen weer enkel.
Mooi diep, dus beschermd tegen verkeer. Plaatje 341B op de kop.
Dit is een los stuk, zonder markering dat op de plaats van 341C ligt.
Aan de rand van het Annendaalsbosch vinden we 342D.
De palen staan steeds een klein aantal meters naast het Nederlandse bospad.
De laatste paal in het bos.
De 344 staat aan de Middelheideveldweg, die helemaal op Nederlands gebied ligt.
Nu krijgen we een bosje aan de Duitse zijde
Paal 345 aan de Grensweg zit verscholen in de klimop. Het venstertje naar het nummerschildje wordt door de grenspaalbezoekers opengehouden.
Tot 350F volgt de grens de Grensweg, die gedeeltelijk onverhard is.
De kop van de oude paal 347B ligt op de nieuwe paal, die (nog) geen schildje heeft.
Hier wijkt de grens even van de weg af.
Dit bordje 347F is het laatste bordje dat met stift is bijgewerkt. Vanaf Sittard waren vele bordjes met cijfers en letters waar de lak af was, opgewerkt met zwarte of blauwe stift. Ik denk als gevolg van een controle ronde door een officiële instantie. Daar werd in Spaanshuisken melding van gemaakt, dat er in februari iemand van het kadaster langs was geweest.
De paal 347G, die op de hoek van het bos zou moeten staan heb ik niet aangetroffen. Die is al lang zoek.
Diep onder de heg in de bocht van de weg.
De volgende 3 palen staan dubbel, maar zijn moeilijk op één foto te krijgen. Zoals gewoonlijk de Nederlandse paal eerst.
Vanaf 350 weer enkele palen.
Deze boerderij heeft paal 351 in de voortuin. De weg is vanaf deze paal de Kluserweg op Duitse grond.
Achter op het erf in de hoek bij de stal, zit diep in de berm de 351A verscholen.
Het pad dat langs de grenspalen liep is verdwenen. Doordat de beken zijn overstroomd een paar dagen geleden, is dit gebied gedeeltelijk onder water gelopen.
Opmerkelijk hoe de begroeiing hier toeslaat. Een paar jaar geleden stond deze paal nog vrij.
We komen nu aan de Schaafbeek. Die gaan we volgen, maar op de volgende pagina.
